Met enige gêne presenteert Rachelle Eerhart, voorzitter van Eetbaar Park, de lange klussenlijst voor vandaag. Maar mijn vijftien mede-vrijwilligers verblikken of verblozen niet. Ze zijn blij dat hun helpende handen zo welkom zijn op deze tweede NLdoet dag! Wat er te doen is? Een gereedschapshok bouwen, stopcontacten maken, kweekmanden fixen, de stadstuin wieden en inzaaien en dan ook nog diverse haakjes en lampjes aanbrengen. Maar het hoogst op de verlanglijst staat een ‘composttoilet’. De groep voelt zich al hoorbaar goed thuis, want zonder schroom gaan de suggesties over tafel voor een betere naam voor dit ‘tuintoilet’, deze ‘outdoordoos’, deze ‘permaplee’ …?
Rachelle vertelt eerst wat meer over het fenomeen Eetbaar Park. Het was in de kiem een kunstproject en is nu al weer vijf jaar stevig geworteld als de permacultuurplek van het Zuiderpark. Ze enthousiasmeert ons voor de drie ethische principes die in de permacultuur centraal staan: zorg voor de aarde, zorg voor de mens, en eerlijk delen. Het doel is mensen dichterbij de natuur en dichter bij elkaar te brengen; ofwel een transitie van ego naar eco. Deelnemers aan de activiteiten van Eetbaar Park leren van elkaar en van themaexperts. En dat ervaren we deze dag, we brengen allemaal onze verhalen en weetjes in. Gebogen over het zevenblad en de rabarber is verbroederen heel makkelijk, of we nu bejaardenhulp, bestuurslid, lerares, communicatieadviseur (ik) of installateur zijn.
Themaexpert vandaag is Fedde Jorritsma. Hij legt uit waarom een composttoilet helemaal in de permacultuurvisie past. Een van de cijfers die op mij veel indruk maakt, is dat we gemiddeld 120 liter water per dag verbruiken waarvan 30% voor het doorspoelen van de wc. Elke dag 36 liter! Een composttoilet daarentegen is een schone oplossing waarbij nauwelijks water komt kijken. Als je er werk van zou maken levert dit toilet zelfs geld op, omdat de urine apart wordt opgevangen. Dat is in feite het gele goud, want de Nederlandse urine is als meststof circa 160 miljoen euro waard in vergelijking tot kunstmest. Na de workshop gaat de helft van de groep aan het doe-het-zelven (doe-het-samenen) en wordt er daadwerkelijk een composttoilet gerealiseerd. De andere vrijwilligers hebben in de loop van de dag een vracht aan werk verzet in de stadstuin.
Voor de vrijwilligers en voor Rachelle smaakt het naar meer. We spreken af dat ze vacatures voor vrijwilligers (tuin en website) zal plaatsen op www.denhaagdoet.nl en dat wij die zullen promoten. Dus wellicht tot ziens!
Heleen Dierdorp
NLdoet: heel Den Haag doet mee! 